Vanuit mezelf zal ik niet zo snel bespreekbaar maken dat ik gedrag van een collega als vervelend ervaar. Ik probeer me te voegen naar hoe ik dat dat gedrag op een positieve manier kan keren. Positiviteit als een manier om de relatie te veranderen. Echter heb ik niet altijd die emotionele controle en ben ik soms onbewust kortaf. Uiteindelijk zegt mijn logica dat je het op een positieve manier moet oplossen.

Ik herken wel wat je zegt. Ik wacht best wel lang om er iets zinnigs over te zeggen. Soms kan ik wel direct uit de hoek komen omdat ik het gedrag van de ander dan heel irritant vind. Naderhand baal ik dan wel van mijn reactie; het is niet aardig noch constructief.

Ja het is belangrijk om op je eigen gedrag te reflecteren. Daar helpt Yong ook goed bij vind ik. Vooral door de maandelijkse intervisiemomenten die we hebben. Tijdens die maandelijkse intervisie is er de gelegenheid om iets, bijvoorbeeld een probleem, in te brengen. Aan de hand van verschillende methodes kan je reflecteren op de situatie en meer inzicht krijgen in hoe je de volgende keer zo’n situatie kan aanpakken.

Ik heb in het verleden wel eens intervisie gedaan maar dat was vooral met grotere groepen en meer om de methodiek onder de knie te krijgen, zonder dat daarbij heel inhoudelijk op casuïstiek werd ingegaan. In de korte tijd dat ik nu bij Yong werkzaam ben, merk ik dat je wordt aangemoedigd om het optimale uit jezelf te kunnen halen. Dat merk je vooral aan het feit dat je naast je opdracht ook nog bezig bent met bijvoorbeeld intervisie. Intervisie is kleinschaliger dan ik gewend was en dat maakt dat je dieper en in een vertrouwelijkere setting op een kwestie in kunt gaan. Daardoor kun je de zaken die je meeneemt uit de casuïstiek van de intervisie meteen toepassen op je opdracht.