Hoe blijven we vitaal naast onze kantoorbaan

25 augustus 2023/inBlog/door
Door: Josta Meijers

Je kan er niet omheen, in ons werk zitten we veel op een bureaustoel. Voor de één is dit moeilijker dan de ander. Vooral thuis kan je soms de tijd vergeten en de hele dag achter je bureau zitten zonder naar buiten te gaan of trap te lopen. In deze blog lees je hoe jij vitaal kan blijven! 

Wat is vitaliteit eigenlijk? Deze vraag stelden we aan alle medewerkers van Yong. Één antwoord vat alle antwoorden goed samen: vitaliteit is mentaal en fysiek in balans zijn. En hoe bereik je deze balans? Een kleine greep uit de antwoorden hoe onze Yongsters vitaal blijven: altijd wandelen als lunchpauze, avonden me-time plannen zodat je genoeg energie hebt om andere avonden sociale activiteiten te ondernemen, gezond eten, genoeg sporten en yoga. 

Steeds meer werkgevers vinden vitaliteit van hun werknemers belangrijk en helpen je hier een handje bij. Zo is er vaak gratis fruit te vinden, zijn kantoren voorzien van zit-sta bureaus en worden geregeld vitaliteitsweken georganiseerd om aandacht te vragen voor dit onderwerp. Zelf vind ik vitaliteit een interessant onderwerp en daarom heb ik tijdens de laatste vitaliteitsweek een vitaliteitscheck gedaan. Hierbij moest je jezelf punten geven op stellingen uit vijf verschillende componenten die gezamenlijk je vitaliteit bepalen. De eerste component ging over je fysieke balans. Dit gaat over je voeding, beweging, ontspanning en slaap. Deze kwam op de eennalaatste plaats, omdat ik wat meer water mag drinken en vaker ontbijten. Dat laatste blijft een bekend aandachtspuntje in de ochtend. Vervolgens werd je sociaal emotionele balans gemeten. Dit gaat over je emoties, gevoelens, relaties en communicatie. Hier scoorde ik de meeste punten, happy single here😊 De derde component was je mentale fitheid. Dit gaat over je gedachten, overtuigingen, zelfbeeld en veerkracht. Ook dit was bij mij gelukkig voldoende. De vierde component is zingeving. Dit gaat over je eigen identiteit, kernwaarden, bezieling en missie. Deze component kwam bij mij net onderaan. Niet gek als eind twintiger wanneer je nog geen idee hebt waar je heen wilt en hier veel mee bezig bent. De laatste component is de eigen regie. Dit gaat over je eigen motivatie, daadkracht, zelfsturing en prioriteiten. Het aantal punten telde je bij elkaar op en uitschieters werden besproken. Een leuke manier om inzicht te krijgen in hoe vitaliteit er voor jou uitziet en of er bepaalde dingen zijn waarin je nog kan ontwikkelen. Als ik heel gemotiveerd was kon ik het boekje van de test verder invullen met vitaliteitsdoelen en andere oefeningen. Dit laat ik even voor wat het is, met nieuwjaar gaat dat ook altijd zo goed (not).  

Op internet staan tal van vitaliteitsmodellen, maar je ziet daarin vaak dezelfde elementen terug uit de door mij gedane test. Nieuwsgierig geworden en wil je zelf ook eens testen hoe het staat met jouw vitaliteit? Op bijvoorbeeld www.balanskunst.nl kan je zelf gratis een korte vitaliteitscheck doen.  

 

Struggles met het openbaar vervoer deel 2

7 juli 2023/inBlog/door


Door: Yong’ers

Als detacheerder doe je soms opdrachten ver van huis. Zo reis ik momenteel 1 uur en 45 minuten naar mijn werk. Lang leve corona waardoor ik drie van de vijf dagen thuiswerk. Het liefst begin ik de week op kantoor, zodat je kan toewerken naar het uitslapen van thuiswerkdagen en als hoogtepunt het uitslapen in het weekend. Ik ben niet de enige die geniet van de thuiswerkdagen. Uit longitudinaal onderzoek van de TU Delft blijkt dat thuiswerken ook na de pandemie populair blijft. Klik hier voor meer informatie over dit onderzoek.



Op dagen dat ik naar kantoor ga, gaat de wekker om 6.15 uur. Het scheelt dat ik dicht bij het centraal station woon, niet aan ontbijten doe en in de trein soms verder kan slapen. Ook scheelt het dat ik de Randstad uit ga, waardoor er altijd een zitplek is en je nooit als sardientjes op elkaar staat, zoals in de trein naar Amsterdam.

Als je erover nadenkt zit ik dus gemiddeld zeven uur van mijn week in het OV (looptijd naar stations, vertragingen en gemiste bussen niet meegerekend). Moet je nagaan dat dit voor coronatijd dus nog twee keer zoveel zo veel was. En dan hebben we het alleen nog over werk. In het weekend reis ik ook het land nog door voor uitstapjes naar familie, vrienden en hobby’s. Gelukkig ben ik eraan gewend, vermaak ik mij wel en wordt een gedeelte hiervan vergoed door Yong. Maar deze tijd zou ik misschien veel nuttiger kunnen besteden dan slapen, muziek luisteren, social-media checken en uit het raam staren.

Hier een aantal tips van Yongsters wat zij doen in hun treintijd:



  • Het luisteren van podcasts. Favorieten zijn:
    • Stuurloos: over het beter besturen van Nederland in tijden van schandalen en problemen.
    • Bob: over een mevrouw die dementerend is en opeens begint over een Bob die zij zou hebben gekend, waar haar familie niks van weet….
    • Moordcast: over waargebeurde en mysterieuze moordzaken worden besproken
    • Zaaigoed voor het sociaal domein: over onderwerpen binnen het sociaal domein die besproken worden met wethouders, beleidsmakers en betrokken derden.
  • Werken (zodat je ook weer op tijd thuis kunt zijn)
  • Het lezen van hand-outs die normaal onder in je tas belanden
  • Het lezen van een boek
  • Het terugkijken van lezingen en webinars
  • Kletsen met collega’s


Zoveel goede ideeën wat ik zou kunnen doen, uiteindelijk verschilt het per persoon wat een goede tijdbesteding is en wanneer je het meest productief bent. Werken is vanwege het feit dat ik om 07.15 uur te slaperig ben en privacygevoelige werkzaamheden geen goede optie voor mij. Daarom blijf ik toch liever stiekem de stiltecoupé opzoeken en bekenden ontwijken, wellicht iets vaker met een boekje of hand-out.



Struggles met het openbaar vervoer

6 juni 2023/inBlog/door


Door: Yong’ers

Als starter werken bij een Yong betekent nou eenmaal het land door reizen. Gelukkig hebben we in Nederland best een goed werkend openbaar vervoer netwerk (vergelijk dit maar eens met onze buurlanden waar vertragingen tien keer zo erg zijn en stations tien keer zo ouderwets). Echter, begint het openbaar vervoer in Nederland steeds meer te wankelen. Minder treinen vanwege leveringsproblemen, werknemers van de vervoerders krijgen te weinig loon, steeds meer bushaltes verdwijnen en tot slot uitval vanwege werknemerstekorten. De afgelopen periode gebeurt het steeds vaker dat ik mijn kantoordagen om de stakingen heen moet plannen. Wanneer er geen stakingen zijn, is het ook altijd nog maar de vraag of de buschauffeur van het streekvervoer kan doorrijden of in de file staat. 

Zodra je buiten de stad komt lijkt het alsof de bussen zich überhaupt niet aan tijden houden; soms komen ze te laat, soms komen ze te vroeg of soms komen ze helemaal niet. Altijd een punt van irritatie. Het dieptepunt was een donderdagmiddag in december toen ik anderhalf uur in de regen bij de bushalte heb staan wachten en er uiteindelijk achter kwam dat er geen bussen reden, omdat een verwarde man in Arnhem op de kabels van het busstation liep. Toen ik eenmaal in een bus zat en de buschauffeur vroeg of de treinen hierdoor ook ontregeld waren, kreeg ik wel een hele goede tip die ik met jullie wil delen. Er is een app genaamd rijden de treinen die de meest actuele storingen laat zien. Gelukkig reden de treinen en kwam ik heelhuids thuis die avond.  Even schoot het idee van een auto kopen door mijn hoofd, totdat de prijs van een parkeervergunning in hartje centrum en het gedoe van het rijden in mijn gedachten opkwamen. Dan toch maar flexibel zijn en de haastige ik aan de kant zetten op zulke momenten.



Nog even door over het streekvervoer, het verdwijnen van bushaltes is namelijk een serieus probleem. In ons goede ov-netwerk rijden namelijk veel bussen die lucht verplaatsen. Je snapt dat dit veel geld kost en provincies zijn daarom hard op zoek naar alternatieven. Ideeën die bestaan zijn bijvoorbeeld: kleinere bussen, bussen op afroep, deelauto’s en het invoeren van hubs waar OV bij elkaar komt. De huidige wetgeving maakt deze alternatieven echter nog wel lastig, omdat veel van deze nieuwe regelingen niet worden erkend als OV. De oplossing zou naar mijn idee niet zo ingewikkeld hoeven zijn: het beleid moderniseren waarin definities worden aangepast naar de huidige situatie (de wet waar we het over hebben wet personenvervoer stamt namelijk uit het jaar 2000..). Helaas weten de meeste mensen ook dat een wet aanpassen niet zo 123 gaat. Wellicht toch maar het gebruik van deelscooters goedkoper maken, faciliteren en promoten. Yongsters die rondrijden op deelscooters of elektrische fietsen van de NS of Connexxion, ik zie het wel voor me!  



YONGleren in de praktijk

16 juli 2021/inBlog/door


Door: Irma Ramackers

In antwoord op de vraag vanuit de gemeente Buren om drie startende, deels volledig onervaren consulenten te begeleiden en in te werken op de Participatiewet hebben wij een nieuw concept ontwikkeld om startende consulenten snel vertrouwd en wegwijs te maken met hun nieuwe baan.


‘In gesprek met Yong hebben we een programma ingezet waarin nieuwe collega’s de theorie middels een e-learning die ontwikkeld is door Yong kregen aangeboden. Ook hebben we wekelijks begeleiding vanuit Yong op de werkvloer ingezet om theorie in de praktijk te brengen. Naast de trainer/begeleider vanuit Yong hebben we dagelijks een ervaren collega ingezet om dit te ondersteunen en de interne processen en afspraken in het programma mee te nemen. We zijn enorm tevreden over het resultaat. We hebben in een aantal weken drie enthousiaste en volwaardige collega’s opgeleid.’

Martijn ReadtManager Sociaal Domein, Gemeente Buren

In overleg met de gemeente hebben we gekozen voor een combinatie van zelfstudie via een interactieve e-learning omgeving en praktische ondersteuning op de werkplek. In een periode van 8 weken hebben consulenten een gedegen theoretische basis voor de uitvoeringspraktijk verkregen. In coronatijd met beperkte aanwezigheid van directe collega’s op de werkvloer bleek dit een prettige en passende manier van werken om de nieuwkomers op de werkvloer in korte tijd vertrouwd te maken met de werkzaamheden van een consulent werk en inkomen.


‘Als nieuwe consulent zonder werkervaring in dit werkveld was het erg fijn dat met het traject van Yong het leren van de theorie met het leren in de praktijk gekoppeld werd. Ik vond het prettig dat de theorie wekelijks opgebouwd werd en dat de training over het algemeen kort en krachtig was.’

Deelnemer TrainingGemeente Buren

‘Combinatie van theorie en praktijk maakt dat je doelgericht leert. Je leert de dingen die direct van belang zijn voor het uitvoeren van het werk. Het volgen van de wekelijkse modules zorgt ervoor dat de theorie gespreid wordt uitgelegd.’

Deelnemer TrainingGemeente Buren

Voor Yong en voor de gemeente Buren was dit een nieuwe aanpak, die wij uiteraard geëvalueerd hebben met de opdrachtgever en met de cursisten zelf. De reacties waren zeer positief te noemen. De e-learning omgeving gaf een goede theoretische basis. De begeleiding op de werkplek is als zeer waardevol ervaren. Betekent dit dat er geen verbeterpunten waren?  Natuurlijk waren die er. Zo geven de consulenten aan dat het prettiger zou zijn dat de eerste twee weken, de begeleiding dagelijks aanwezig is. Vragen kunnen dan sneller worden opgepakt en de begeleider krijgt een beter beeld van de ontwikkelbehoefte en leervragen van de consulent. De opdrachtgever is tevreden. De drie consulenten zijn blij met de combinatie van theorie en praktijk en de gemeente Buren is blij met drie enthousiaste nieuwe medewerkers, die in deze coronatijd toch goed ingewerkt konden worden in de materie.


‘De begeleiding heb ik als zeer prettig ervaren. Ik vond het heel fijn dat ik iedere woensdag met je mocht sparren en vragen aan je kon stellen. Je hebt met een paar gespreken meegekeken en je feedback was heel nuttig. Mocht je in de toekomst vaker startende consulenten willen begeleiden, dan raad ik je aan om de consulenten minimaal 2 weken eerst fulltime te begeleiden (5 dagen in de week in plaats van 1 keer in de week). De vragen die ik had heb ik aan je kunnen stellen, maar ik had het heel fijn gevonden als je twee weken lang ons fulltime had begeleidt. Vooral consulenten die nooit bij een gemeente hebben gewerkt hebben hier behoefte aan denk ik. Na een actieve begeleiding van twee weken kan je er dan voor kiezen om ze zes weken lang één keer in de week te begeleiden. Kortom, heel fijn dat we de eerste 8 weken gebruik mochten maken van jouw kennis en ervaring.’

Deelnemer TrainingGemeente Buren

Mocht je meer willen weten over de mogelijkheden van onze e-learning en onze begeleiding op maat, bezoek dan onze website www.yong.nl/trainingen of neem contact met ons op via info@yong.nl.



Evaluatie en speculatie steunmaatregelen

2 juni 2021/inBlog/door


Door: Maaike Ariaans, Lisa Vermeulen en Evy Reinders

Gemeenten zijn nu ruim een jaar bezig met de uitvoering van de TOZO en sinds kort ook de TONK. Contactberoepen mogen weer (aangepast) uitgeoefend worden, steeds meer scholieren mogen (vaker) naar school en de horeca mag voorzichtig haar terrassen weer openen.  Na ruim een jaar TOZO en een aantal maanden TONK evalueert Yong deze twee door de gemeente uitgevoerde corona steunmaatregelen . Hoe is de uitvoering van de TOZO en TONK (tot nu toe) verlopen?



TOZO

De TOZO kan bestaan uit een uitkering levensonderhoud en/of een lening bedrijfskapitaal. Het betreft een noodregeling die door de overheid in kort tijdsbestek is ontworpen met als doel om ondernemers die minder (of geen) inkomsten genereerden vanwege de coronacrisis te ondersteunen.

Toen ondernemers hun jaaropgaven van de gemeenten ontvingen bleek dat de communicatie over de belastingheffing van TOZO 1 niet duidelijk te zijn geweest. Ondernemers werden onaangenaam verrast door de jaaropgaven die zij ontvingen van de gemeenten. Daarop zagen zij namelijk dat de helft van de TOZO uitkering aan de partner toebedeeld werd. Dit zorgde voor verwarring, omdat er bij TOZO 1 geen sprake was van een partnertoets.  Wel is het zo dat de Tozo uitkering door beiden partners aangevraagd (en ondertekend) moest worden. Voor vele echtparen kwam de jaaropgave echter als een verrassing, en viel de belastingaanslag hoger uit dan verwacht.

Door de invoering van de partnertoets was dit probleem bij TOZO 2, 3 en 4 van de baan. Maar een nieuw probleem stak de kop op; bij de controle van de TOZO regeling blijkt de TOZO uitkering vaak terugbetaald moet worden. Reden hiervoor is dat bepaalde binnengekomen bedragen – denk bijvoorbeeld aan uitkeringen (van partners) – niet als inkomen op zijn gegeven, terwijl dit wel had gemoeten. Mogelijke verklaring hiervoor is dat de doelgroep van de Tozo relatief minder ervaring heeft met (het aanvragen van) bijstandsregelingen en niet wist dat zij dit op moesten geven. Het komt voor Tozo-aanvragers dan ook vaak onverwacht dat er achteraf geld teruggevorderd wordt.

Uit bovenstaande voorbeelden is een rode draad te herleiden: voor TOZO-aanvragers lijkt de Tozo mooier gepresenteerd dan deze regeling daadwerkelijk uitvalt. En niet alleen de TOZO-aanvragers zelf zijn kritisch. Ook Tweede Kamerleden zijn kritisch over de TOZO, zoals bijvoorbeeld te lezen is in vragen van de Kamerleden Paul Smeulders (Groenlinks) [1] en Steven van Weyenberg (D66)[2].


TONK

Parallel aan de TOZO loopt sinds maart 2021 de TONK.  In tegenstelling tot de TOZO is de TONK niet alleen bedoeld voor ondernemers, maar voor iedereen die financieel getroffen is door de coronacrisis. Gemeenten hebben wat betreft het inrichten van de TONK regeling beleidsvrijheid. Dit brengt ons bij het belangrijkste argument van critici: de hoogte van de TONK uitkering kan behoorlijk verschillen tussen verschillende gemeenten. Voor de aanvragers is dit verschil moeilijk uit te leggen, want waarom is de TONK regeling voordeliger in gemeente A dan in gemeente B? En waarom komen aanvragers wel in aanmerking bij gemeente C maar niet bij hun eigen gemeente?

Daarnaast is ook deze regeling gecommuniceerd als een reddende noodregeling voor de vele inwoners die financieel getroffen zijn door de coronacrisis. Veel gemeenten hadden zich dan ook voorbereid op een hoos aan aanvragen.  Landelijke cijfers laten zien dat deze is uitgebleven. Het vermoeden bestaat dat mogelijke aanvragers bang zijn om geld terug te moeten betalen, net zoals bij de TOZO. Ook de berichtgeving over de boodschappen- en toeslagenaffaire speelt hierbij vermoedelijk een rol.



Van steun naar herstel

En de toekomst dan? Hoewel er nu versoepelingen zijn voor de ondernemers, kunnen zij nog niet zomaar hun hoofd boven water houden. Op 27 mei heeft het kabinet dan ook aangekondigd[3] de steunmaatregelen te verlengen in het derde kwartaal van 2021. Maar: wanneer is het tijd om over te gaan van steunbeleid op herstelbeleid? Directeur van het Centraal Planbureau (CPB), Pieter Hasekamp, is van mening dat er zo snel mogelijk overgegaan moet worden op herstelbeleid[4]. Dit komt ook in het  briefadvies[5] over herstelbeleid van het CPB naar voren. Met de aankondiging dat de steunmaatregelen nog drie maanden verlengd worden, lijkt het herstelbeleid echter nog even op zich te laten wachten. Het kabinet heeft hierbij echter wel aangegeven in het vierde kwartaal van plan te zijn af te bouwen. Zal dit ook echt gaan gebeuren? Daar kan op dit moment niemand zekerheid over geven, maar wij voorspellen voorzichtig van wel. Tenminste, als het kabinet de lijn van versoepelingen doorzet.

Wat we wél zeker weten is dat dit een interessante tijd is om in het Sociaal Domein te werken.



[1] https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/kamervragen/detail?id=2021Z03982&did=2021D08715

[2] https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/kamervragen/detail?id=2021Z06991&did=2021D15635

[3] https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2021/05/27/kamerbrief-over-steun–en-herstelpakket-in-het-derde-kwartaal-van-2021

[4] https://www.cpb.nl/column-de-steun-moet-een-keer-stoppen

[5] https://www.cpb.nl/briefadvies-planbureaus-voor-herstelbeleid-een-doorstart-van-de-samenleving



Yong bestaat 5 jaar; boeiuhhhh

1 april 2021/inBlog/door


Door: Heleen Vermeulen en Irma Ramackers

Getallen hebben blijkbaar betekenis al hebben we ze zelf verzonnen, net als maanden en net als jaren. Er zijn heel veel gewone momenten in het leven en ook in je werk. Dan doe je wat de bedoeling is en wat je van plan was. En er zijn ook bijzondere momenten en mijlpalen. En sommige mijlpalen hebben te maken met een combinatie van tijd en een getal: 18 jaar worden, 25 jaar een stel zijn, the good old ambtsjubilea (wie kent ze nog) en ….. het eerste lustrum van een bedrijf.

Ons bedrijf in dit geval. Yong BV bestaat 5 jaar. Natuurlijk willen we daar aandacht aan besteden van 2 naar 20 medewerkers, een fantastische groep jonge mensen en een ontzettende leuke manier om ons ‘dagelijks brood’ te verdienen.

Maar wie boeit het?. Ik word altijd zo kriegel van die ‘gratis maar niet minder goedkope’ reclame die je op dit soort momenten van je collegabedrijven krijgt opgestuurd. Herkent u de volgende teksten? Al dan niet uit die superinspirerende accountgesprekken met onze concullega’s:




Ons bureau is geen platte detacheerder;
Wij willen u graag adviseren, wij hangen er als het ware boven (de beroemde helikopterview niet te verwarren met het kikkerperspectief);
Bij ons staat u als klant centraal;
Wij matchen degene die bij uw bedrijf en juist deze klus past (echt niet de persoon die net op de bank zit hoor, maak u vooral geen zorgen);
Onze mensen zijn goed opgeleid;
….. en dat onderscheidt ons dus van de andere bureaus
Of ……. leidt dat tot een kleurloze eenheidsworst dat bijzonder zijn? Zegt u het maar.



Had ik bijna boven het stukje getypt: Het najagen van een droom; Yong 5 jaar. ‘Belendende percelen nathouden’ zou Youp van ’t Hek zeggen. Dus voor nu: Yong BV bestaat 5 jaar. Laat het u niet afleiden van uw bezigheden, maar toch bedankt voor uw tijd.



Man-zijn in het sociaal domein – Rationeel denkende IT-Helpdesk medewerker of een collega als elk ander?

2 maart 2021/inBlog/door


Door: Sam Mulder, Luc Parie en Harm Luursema

Voor ons als jonge professionals was het al snel duidelijk: in het sociaal domein werken meer vrouwen dan mannen. Dit werd ons duidelijk door de verhoudingen binnen de teams van de verschillende gemeente waar wij gewerkt hebben. Het is ook terug te zien in de cijfers van het CBS: meer dan 84% van de werknemers in de branche zorg en welzijn is vrouw. [1] Maar waar heeft dat mee te maken? En welke invloed heeft dat op je werkzaamheden? En wat vinden we daar eigenlijk van? In dit blog geven we een aanzet voor een gesprek over de man-vrouw verhoudingen.

Verklarende factoren

Waar komt deze man-vrouw verhouding vandaan? Het is in ieder geval duidelijk dat deze man-vrouw verdeling al te zien in het onderwijs. Uit onderzoek blijkt dat slechts één op de vijf studenten binnen de domeinen gezondheid en welzijn man is.[2] Maar binnen het sociaal werk zie je in de domeinen participatie, financiën, ICT en juridische zaken wel weer meer mannen. Daar tegenover staat dat je meer vrouwen tegenkomt naarmate je meer te maken hebt met sociale complexiteit. Mogelijk heeft dat ook te maken met hoe de wetten in het sociaal domein werken. De Participatiewet draait vaak alleen om de inkomenssituatie waarbij je relatief veel eisen kunt stellen. Bij de uitvoering van de Jeugdwet en Wmo is dit anders, daar moet je veel meer samenwerken. Niet alleen met de inwoner, maar ook met alle mensen om die persoon heen. In beide wetten kun je dingen eisen van inwoners, maar in de beeldvorming is de Participatiewet toch een stuk ‘strenger’ dan de Wmo of de Jeugdwet. Dat heeft ook invloed op de baankeuze van mensen: je kiest een baan waarin je je thuis voelt.

Stereotypering

Soms heeft het man-zijn in een vrouwenomgeving praktische gevolgen. Als een man bij jeugd werkt wordt hij al snel aangekeken wanneer de computer niet mee werkt, maar wordt hij (gek genoeg) minder snel betrokken bij gesprekken over kinderen krijgen. Maar ook bij onderwerpen als sollicitaties heeft het man-zijn invloed. Soms lijkt het erop alsof je een baan krijgt omdat je man bent. Verwacht een werkgever dan ook dat je de standaard mannelijke eigenschappen meebrengt (denk aan rationaliteit, pragmatisme, redeneren)? We hebben meegemaakt dat een plan van een mannelijke collega eerder gehoord werd dan hetzelfde plan maar dan gepresenteerd door een vrouwelijke collega. Ook in klantcontact kunnen inwoners zich tegen mannen soms anders opstellen als tegen vrouwen. Als een vrouw haar grenzen aangeeft dan is ze een ‘bitch’, maar als een man dat doet is er ineens geen probleem en is het fijn dat hij duidelijk is. Er zijn dus diverse voorbeelden te noemen waarbij het man-zijn effect heeft op de werkvloer. Maar zijn mannen altijd ICT deskundigen? Zijn mannen altijd rationeel? Zijn plannen van een man beter dan die van een vrouw? En is een duidelijke vrouw echt zo vervelend?

Concluderend

Om een antwoord te geven op bovenstaande vragen: nee, wij denken van niet. In al onze voorbeelden is er sprake van een stereotypering in de man-vrouw verhouding. Veel vaker spelen persoonskenmerken een rol dan je geslacht. Er zijn immers ook vrouwelijke ICT-ers, gevoelige mannen, rationele vrouwen, etc. Je karakter en interesses zouden dus een grotere rol moeten spelen dan je geslacht. Ons pleidooi: wees bewust van je vooroordelen en kijk daar voorbij. We zijn ook benieuwd naar jullie ervaringen op dit gebied, geef gerust een reactie.

[1] https://www.cbs.nl/nl-nl/longread/statistische-trends/2020/arbeidsmarktprofiel-van-zorg-en-welzijn/3-kenmerken-branches-zorg-en-welzijn

[2] https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2018/11/een-op-vijf-leerlingen-gezondheid-of-welzijn-is-man



Waarom is integraal werken zo moeilijk in het sociaal domein?

26 januari 2021/inBlog/door


Door: Esmee de With, Maaike van Kalmthout en Linde van Triest

Integraal werken is inmiddels niet meer weg te denken uit het sociaal domein: binnen de wijkteams ontkom je er niet meer aan, beleidsplannen stromen over van de integraliteit en ieder nieuw project dat gestart wordt moet een integraal karakter hebben. De visie is heel logisch: het oplossen van problemen wordt effectiever als je ze gezamenlijk en in afstemming aanpakt. In de praktijk doen gemeenten ontzettend hun best om dit te bewerkstelligen maar lopen daarbij tegen obstakels aan. Waarom is een visie die zo logisch is toch zo moeilijk uitvoerbaar? En hoe zorgen gemeenten er toch voor dat het integrale werken slaagt? Daar geven we je in deze blog antwoord op.

Wetgevingsparadigma’s
Met de nodige haast is in 2015 de decentralisatie doorgevoerd, waaruit het sociaal domein is geboren. Gemeenten kregen drie wetten aangereikt, ieder ontworpen door verschillende wettenmakers met een ander denkkader om de werkelijkheid te benaderen (het wetgevingsparadigma). Aan de gemeenten de schone taak om deze drie wetten in praktijk te brengen onder één noemer, het sociaal domein. Gelukkig is het de landelijke politiek inmiddels ook duidelijk dat deze drie wetten elkaar regelmatig in de weg zitten. Daarom wordt er gewerkt aan een wetsvoorstel voor meervoudige problematiek in het sociaal domein zodat het makkelijker wordt om overstijgend te werken.

De integrale professional
Het realiseren van integrale oplossingen vraagt veel van professionals in het sociaal domein. Ze moeten intern en extern met elkaar samenwerken, terwijl dit niet van nature wordt gefaciliteerd. Het is een voorwaarde dat professionals hun activiteiten met elkaar verbinden. Daarvoor is het nodig en gewenst dat professionals elkaar kennen en bekend zijn met elkaars werkwijze en mogelijkheden. Oftewel, een proces van versterking en verbinding. Dit alles vraagt nogal wat van een professional. Niet iedere professional weet, ziet en voelt dat vanbinnen. En wie het wel doet krijgt misschien niet altijd de ruimte om het hogere doel bovenaan te plaatsen. Tips om de integrale competenties te versterken:


  • Breng een vertrouwensrelatie tot stand

  • Signaleer en agendeer zaken die je ziet

  • Ondersteun cliënten bij voeren eigen regie

  • Switch van extrinsiek naar intrinsieke motivatie

  • Werk constructief en gestructureerd naar het gewenste doel (maatwerk)


Verwerken van persoonsgegevens
Uitdagingen op een heel ander niveau liggen in het verwerken van persoonsgegevens. Gemeenten mogen op basis van hun wettelijke taken persoonsgegevens verwerken binnen de kaders van één wet, zoals de Wmo. Dit is zelfs noodzakelijk voor een goede uitvoering van deze wet. Echter, bij integrale samenwerking wordt informatie binnen verschillende domeinen en instanties gedeeld. De huidige wetgeving staat dit niet zomaar toe, ook al zou dit de kwaliteit van de hulpverlening ten goede kunnen komen. Het is daarom noodzakelijk om aan de inwoner toestemming te vragen voor het delen van informatie met verschillende betrokkenen. Dit kan ertoe leiden dat organisaties huiverig zijn om informatie met elkaar te delen waardoor integrale samenwerking moeilijk van de grond komt. Ook dit is op landelijk niveau gesignaleerd. Momenteel wordt er aan een wetswijziging gewerkt om het delen van informatie tussen hulpverlenende instanties en gemeenten makkelijker te maken wat leidt tot een obstakel minder in het integraal samenwerken.

Gelabeld budget
Een laatste knelpunt bij integrale samenwerking is dat (een deel van) het budget binnen het sociaal domein en bij zorgaanbieders een vooraf bepaalde bestemming heeft. Dit betekent dat het geld niet altijd vrij besteed kan worden aan oplossingen die vanuit een integrale aanpak bedacht worden. Bij meerdere gemeenten en instellingen lopen initiatieven met één grote pot geld (ontschot budget) om integrale samenwerking te bevorderen én beter aansluitende oplossingen voor de inwoner te kunnen realiseren. Een mooi voorbeeld hiervan is de proeftuin Ruwaard[1] in Oss.

[1] https://www.proeftuinruwaard.nl/nieuws/proeftuin-ruwaard-zet-grote-stap-met-gezamenlijk-budget



It’s (not) gonna be lonely this Christmas

18 december 2020/inBlog/door


Door: Jacintha Schuurman, Jurre van der Velden en Alemke van Baren

Sinds maart houdt Corona ons in de greep. We zijn gewend geraakt aan begrippen als anderhalvemetersamenleving (zelfs bekroond tot woord van het jaar 2020 door de Dikke van Dale!), reproductiegetal en testcapaciteit. Waar wij nog niet aan gewend zijn is het afspreken met je halve vriendengroep in plaats van de hele, in quarantaine zitten en je collega’s alleen nog via de laptop zien. Klein menselijk leed vergeleken met de IC’s of je baan verliezen uiteraard, maar toch vragen we vandaag even aandacht voor ons psychisch welbevinden.

In deze periode wordt veel onderzoek gedaan naar de invloed van het coronavirus op onze psychische gesteldheid. Een peiling van de GGD Noord- en Oost-Gelderland van november liet zien dat de psychische ongezondheid bij jongeren (18-27 jaar) sinds de komst van het virus is toegenomen. We kampen met gevoelens van angst, stress, verveling en eenzaamheid. Ook missen we het afspreken met vrienden en familie en simpelweg uitgaan.

Maar liefst 69% van de jongeren (18-24 jaar) geeft aan dat zij zich eenzamer voelen dan voor de komst van het coronavirus, tegenover 35% van de ondervraagden van 25 jaar en ouder. Dat veroorzaakt in bepaalde gevallen gevoelens van stress, onmacht en soms zelfs van depressie. Dit  blijkt uit onderzoek van begin november door I&O Research.

Het SCP maakt ook een belangrijk onderscheid tussen sociale eenzaamheid en emotionele eenzaamheid. Op het gebied van sociale eenzaamheid lijken we ons nog aardig te redden, we organiseren online van alles, sturen een kaartje of doen een boodschap voor de buurvrouw. Op het gebied van emotionele eenzaamheid ligt dit anders. Het missen van echte verbinding en een hechte band met iemand is sterk gestegen in 2020. Alleenstaanden geven dan ook ruim twee keer zo vaak aan zich eenzaam te voelen dan mensen die samenwonen.

Maar goed, nu hebben we alle cijfers op een rij, en daar worden we nu ook niet echt vrolijker van. Wat kunnen we doen om te zorgen dat ook eenzaamheid afneemt tijdens deze  lockdown-kerst? Het ministerie heeft de actie één tegen eenzaamheid gelanceerd. Hier vind je heel veel initiatieven om iets te doen. Dus handjes uit de mouwen! We hebben de leukste hieronder alvast op een rij gezet:


  • Het Oranjefonds heeft om eenzaamheid onder ouderen tegen te gaan de Zilverlijn geopend. Met de Zilverlijn kun je via Facetime of een telefoontje een praatje maken met eenzame ouderen. Een goed gesprek of luisterend oor; iedereen is welkom!

  • Sluit je aan bij de Corona helpers: Alle kleine beetjes helpen! In de eerste golf zijn al ruim 30.000 vrijwilligers jou voorgegaan, in deze golf kan ook jij iemand helpen. Bijvoorbeeld door boodschappen te doen voor iemand die dat zelf niet kan of durft, de hond uitlaten of een voedselpakket ophalen. Zo kom je ook zelf weer even buiten, én help je iemand uit de brand. Ook met de NextDoor Helpkaart kun je makkelijk mensen in jouw buurt een handje helpen.

  • Het Rode Kruis heeft een handig online platform Ready2Help waarop je je kan aanmelden voor een hoop verschillende activiteiten. Kijk snel online of er iets voor jou bij zit.

  • Het Rode Kruis heeft een handig online platform Ready2Help waarop je je kan aanmelden voor een hoop verschillende activiteiten. Kijk snel online of er iets voor jou bij zit.


Heb je zelf een leuk initiatief bedacht? Dan kan je deze insturen. Laat ons weten wat jouw initiatief is!



Wat zijn de effecten van het abonnementstarief in de Wmo voor gemeenten?

27 oktober 2020/inBlog/door


Door: Marloes van Hattem, Vonne Claessens, Felix van den Belt & Nienke Dalinghaus

Per 1 januari 2019 is het abonnementstarief vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) van kracht. Dit houdt in dat inwoners die gebruikmaken van een Wmo maatwerk- of algemene voorziening, een eigen bijdrage moeten betalen. Het inkomen of vermogen heeft hier geen invloed op. Het CAK int dit abonnementstarief voor gemeenten.
Wat zijn de gevolgen van deze invoering? In deze blog zoomen we in op de effecten van de invoering van dit abonnementstarief voor gemeenten én inwoners.

Wat is er veranderd?

Vóór 2019 betaalden inwoners een inkomensafhankelijke eigen bijdrage voor voorzieningen vanuit de Wmo. Dat kon bij gebruik van meerdere voorzieningen oplopen tot een fors bedrag. Wie meer inkomen had, betaalde ook meer. Vanaf 2019 is het abonnementstarief ingevoerd: inwoners betaalden per vier weken een eigen bijdrage van € 17,50,-. Vanaf 2020 betaalt iedere inwoner per maand € 19,-, onafhankelijk van inkomen, vermogen of het gebruik van meerdere voorzieningen.

De achterliggende gedachte van de verandering

De reden voor de invoering van het abonnementstarief is dat de overheid iets wil doen aan de stapeling van kosten. Ouderen, gehandicapten en chronisch zieken kregen vóór 2019 vaak te maken met hoge kosten en een wirwar aan regels. Denk hierbij aan het eigen risico in de zorg en de eigen bijdrage voor de Wmo. Daarnaast wil de overheid met de invoering van het abonnementstarief voorkomen dat mensen zorg gaan mijden door te hoog oplopende kosten.

Wat zijn de effecten?

Met de invoering van het abonnementstarief vrezen gemeenten voor een aanzuigende werking op Wmo voorzieningen en een stijging van de kosten. De Monitor abonnementstarief moet de effecten hiervan in de gaten houden en inzichtelijk maken wanneer bijsturing nodig is. In oktober 2020 is een rapportage gepubliceerd met de effecten van de invoering in 2019.

Een aantal opvallende bevindingen die naar voren komen uit de Monitor:



Toename aantal meldingen en Wmo voorzieningen

Sinds de invoering van het abonnementstarief is er bij meerdere gemeenten sprake van een toename in het aantal Wmo meldingen en aanvragen. Dit zorgt voor een hogere werkdruk.
De toename is in lijn met de stijging die in de afgelopen jaren reeds plaatsvond. Echter is de stijging van het aantal toegekende Wmo voorzieningen sinds de invoering van het abonnementstarief nog verder gestegen: waar er in 2018 (t.o.v. 2017) een stijging was van 4% van het totaal aantal toegekende Wmo voorzieningen, is deze stijging in 2019 (t.o.v. 2018) verder opgelopen tot 6%. De sterkste toename van Wmo aanvragen is te zien bij hulp bij het huishouden. Waar hier in de periode van 2017 tot 2018 nog een daling in het aantal aanvragen plaatsvond, was er in 2019 (t.o.v. 2018) een stijging te zien van 12%.



Er zijn relatief gezien meer Wmo voorzieningen verstrekt aan mensen met een hoger (huishoud)inkomen

Sinds de invoering van het abonnementstarief doen midden- en hogere inkomensklassen vaker beroep op de Wmo dan voorheen. Ook hier is voornamelijk een stijging te zien in het aantal aanvragen voor huishoudelijke hulp. In absolute zin is de toename in het gebruik van Wmo-voorzieningen voornamelijk toegenomen bij de middeninkomens; de groep gebruikers met de hoogste inkomens blijft – absoluut gezien – een kleine groep.
De toename onder midden- en hogere inkomensklassen zou verklaard kunnen worden doordat de eigen bijdrage voor deze inkomensklassen lager is dan de voorheen inkomensafhankelijke bijdrage of de kosten van een particuliere hulp of voorziening. Een Wmo voorziening is daardoor financieel aantrekkelijker geworden.



Uitgaven aan Wmo voorzieningen zijn gestegen

De gemeentelijke inkomsten uit eigen bijdragen zijn in 2019 voor de helft gedaald ten opzichte van het jaar ervoor. Tegelijkertijd zijn de uitgaven aan Wmo voorzieningen gestegen met 10% ten opzichte van 2018. Het verschil tussen inkomsten uit eigen bijdragen en uitgaven is hierdoor groter geworden. Gemeenten geven de invoering van het abonnementstarief en daarmee de stijging van het aantal aanvragen aan als grootste verklaring.



Het abonnementstarief staat haaks op de eigen kracht van inwoners en hun netwerk

Bij de beoordeling van een Wmo vraag speelt onderzoek naar de eigen kracht en netwerk een belangrijke rol. Volgens gemeenten staat de invoering van het abonnementstarief hier haaks op. Doordat de hoogte van de eigen bijdrage voor een deel van de inwoners lager is, merken gemeenten dat de drijfveer om een beroep te doen op de eigen kracht en netwerk steeds kleiner en het aanvragen van een Wmo voorziening groter.



Tot zover zijn de effecten van het abonnementstarief slechts tot en met 2019 onderzocht. Op dit moment kunnen we nog geen conclusies trekken over de effecten van het abonnementstarief in 2020. De resultaten worden de komende jaren gemonitord om de effecten van het abonnementstarief in de gaten te houden.